گیاه دم گاوی یک درختچه بومی ماسه زارهای مناطق مرکزی ایران است که از نظر تولید علوفه و حفاظت از خاک و ایجاد چشم اندازهای زیبا و ارزش دارویی بسیار حائز اهمیت است.
دم گاوی معمولا در تپه های ماسه بادی بیابانها، نوار ریگ بلند، شنزارها و ریگستان ها می روید.
رشد رویشی اوایل اسفند آغاز شده و گلها در اردیبهشت ماه ظاهر و در اواخر خرداد درختچه پوشیده از میوه های نیام متورم (پفکی شکل) به رنگ کاهی می شود.